البته باید بدانید که درصد بسیار زیادی از کودکانی که از مادران مبتلا به بیماری لوپوس پوستی متولد می‌شوند این بیماری را ندارند.
اما این نوع از لوپوس در طول زمان اندام‌های اصلی را درگیر نمی‌کند.
التهابات ناشی از لوپوس می تواند به سیستم گوارش گسترش یابد و به اندام هایی مانند پانکراس و کبد آسیب هایی وارد کند. این بیماری همچنین می تواند باعث نشت پروتئین از روده شود.
آرتروز غیر فرسایش دهنده: این نوع آرتروز باعث نابودی استخوان های اطراف مفاصل نمی شود؛ اما باعث سفتی، التهاب یا نفوذ مولکولی در دو یا بیشتر مفاصل ترجیحی می شود.
بیماری لوپوس بیماری روماتیسمی مزمن است و التهاب یا ورم در غدد لنفاوی هم به دلیل همین اثر به وجود می‌آید.
بیماری هایی مثل: تیروئید، کم خونی هموفیلی و پورپورای ناشناس کاهش پلاکت ( آی تی پی) از این نوع بیماری ها هستند.
آنتی بادی های خودکار در خون گردش می کنند؛ اما در سلول های خونی بعضی از افراد، دیوارهای نفوذ پذیر وجود دارد و به آنتی بادی ها اجازه عبور کردن را می دهد.
حساسیت به نور خورشید: در این حالت بعد از تماس با نور خورشید، جوش ایجاد می شود.
آزمایش های تصویری و پرتو ایکس به پزشک در تشخیص ارگان هایی که تحت تاثیر لوپوس لوپوس چیست قرار گرفته اند، کمک می کند.
قطع مصرف سیگار و کاهش وزن نیز منجر به نتایج بسیار بهتری می شود. همچنین ورزش منظم به سلامتی مفصل و کاهش وزن کمک می کند.
اگر مبتلایان به لوپوس، قصد بارداری دارند، باید آزمایش مربوط به این آنتی بادی ها را انجام دهند.
در نتیجه فرد با التهاب پوستی، خارش و زخم روی پوست سر دست و پنجه نرم می‌کند که منجر به ریزش مو خواهند شد.
التهاب و تورم بافت‌های مختلف و ضعف سیستم ایمنی باعث بروز تب بالا می‌شود.
از مهم ترین و شایع ترین داروهایی که باعث بروز این نوع لوپوس در زنان می‌شوند، می‌توان به هیدرالازین (دارویی ضد فشار خون)، پروکائین آمید (داروی آریتمی قلب) و ایزونیازید (نوعی آنتی بیوتیک برای درمان بیماری سل) اشاره کرد.